Deze week bespraken we de Yoga Sutras, geschreven door Patanjali, een wijsgeer van vele jaren voor Christus. De Sutras beschrijven onder meer het achtvoudige pad van yoga (in Sanskriet: Ashto= 8, Anga=deel, yep: Ashtanga).
De eerste twee stappen heten de Yamas en Niyamas. Het zijn een soort basisregels waar je je aan hebt te houden als yogi. De vijf Yamas gelden voor je omgang met anderen, de vijf Niyamas voor omgang met jezelf (denk aan zoiets als doorzettingsvermogen).
Na deze twee stappen volgen de Asana’s (de welbekende yogahoudingen) en dan volgen er nog vijf. Wie alles doorloopt, eindigt bij stap acht, Samadi: een staat van totale gelukzaligheid, vrij van zorgen en ander ongemak. Op zich een prettig vooruitzicht.
Ik schreef als huiswerkopdracht een stuk over Satya, oftewel waarheid, de tweede Yama.
Ik dacht terug aan een gesprek dat ik voor mijn vertrek naar Goa had met een vriendin -die ook nogal in to yoga is- over hoe moeilijk het is om eerlijk en oprecht te zijn tegenover jezelf en anderen. Ze vertelde me dat ze op dat moment midden in financiële onderhandelingen zat met een potentiële opdrachtgever. ‘Ik wil eerlijk zijn en dicht bij mezelf blijven’, verzuchtte mijn vriendin toen we de situatie bespraken. ‘Geen spelletjes spelen.’
En dus vertelde ze haar opdrachtgever dat ze nogal om een klus verlegen zat, mede omdat haar man op dat moment werkloos was. Zíj moest nu zorgen voor brood op de plank. De opdrachtgever reageerde minder begripvol dan ze had verwacht. Sterker nog, hij gebruikte de zwakke onderhandelingspositie van mijn vriendin in zijn eigen voordeel. ‘Ze bieden me nu een belachelijk laag uurtarief omdat ze weten dat ik geen andere keus heb!’, vertelde ze me ontzet.
Ik moest denken aan de eerste stap van de Yamas, namelijk Ahimsa: geweldsloosheid. Misschien niet gek dat die deugd als allereerste wordt genoemd, nog vóór eerlijkheid, Satya. Want wat had de eerlijkheid van mijn vriendin voor effect gehad? Ze had zichzelf geweld aan gedaan. Zichzelf in een kwetsbare positie gemanoeuvreerd, zichzelf ten prooi laten vallen aan iemand met meer macht – iemand die er geen probleem mee had die te gebruiken.
Als ze in eerste instantie had gehandeld vanuit de intentie ‘goed voor mezelf en mijn gezin zorgen’ was ze minder openhartig geweest over haar situatie. Door wél volledig open en eerlijk te zijn, had ze zich als het ware zonder beschermingsfactor op een tropisch eiland begeven. Ze had ze zich laten roosteren tot de vellen erbij hingen. Te veel bloot geven kan schadelijk zijn.
Een goede les voor een volgende onderhandeling, besloten we. Wees ‘Ahimsa’: doe jezelf geen geweld aan. En als dat is gecoverd, dan kun je eerlijk zijn.
Gelukkig kwam het uiteindelijk alsnog goed met haar klus: na eindeloos geonderhandel en stress kreeg ze een redelijk uurtarief. Maar het was al met al zonde van haar tijd en energie.
* Meer lezen over Niyama’s en Yama’s? Deborah Adele schreef er een goed leesbaar boek over, zie: http://deborahadele.com/the-yamas-and-niyamas
